ΤΟ ΠΑΙΔΙ

το παιδί που έκρυβα μέσα μου δραπέτευσε
αν το δείτε, δώστε του ένα λευκό χαρτί 
να ζωγραφίσει το δρόμο της επιστροφής του

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

επέλεξε άλλο δρόμο απ' αυτόν
που του είχε ορίσει το σύμπαν

όμως σε κάποια δύσβατη μέρα
τον οδήγησε σε κείνον που έπρεπε
και που ήταν το πεπρωμένο του

περνώντας από βουνά, ωκεανούς
πολέμους και συρματοπλέγματα

στους πρόσφυγες

ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Στη νύχτα φέγγει η ψυχή
στη νύχτα φτερουγίζει,
στη νύχτα κρύβει σύμπαντα
στη νύχτα άστρα σπέρνει,
στη νύχτα με σεργιάνισε
μέχρι να μ' αναστήσει.

pantelis sabaliotis

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Οι άνθρωποι σηκώνουν τείχη
και χαράζουν σύνορα, μ' ακούς;

Μόνο ο άνθρωπος τον άνθρωπο
διώχνει και ξενιτεύει.

ΑΗΔΟΝΑΚΙ

Μέσα στ' άγρια χαράματα
ένα αηδονάκι συνομιλούσε κελαηδώντας
μ' ένα ξάγρυπνο χαμολούλουδο
για τα πάθη των ανθρώπων
στην κορφή ενός απόκρημνου βράχου,
ενώ στα ριζά του, ένα αμούστακο αγόρι
είχε αποκοιμηθεί πριν ακόμα στεγνώσουν
τα δάκρυα στις κόγχες των ματιών του.

Στη χούφτα του σφιχτά κρατούσε
ένα σπασμένο βέλος του έρωτα.

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ - Β

το φως όταν φωτογραφίζει, και μόνο αυτό
τότε, το αποτύπωμά του τριγύρω, και παντού υπάρχει

τα άλλα ενσταντανέ, τα μηχανικά,
είναι του Άχρονου Χρόνου τα ειδοποιητήρια

ΑΠΟΤΥΠΩΜΑ - Α

Γιατί αργεί να βρέξει;

Να ξεδιψάσει τ' όνειρο
το βλέμμα να ξεπλύνει